Hoe moet de kerk van Jezus Christus reageert op homoseksuelen?

Homoseksuele mannen en vrouwen hebben Goddelijke bewogenheid van het lichaam van Christus nodig. Als wij ze dat niet bieden, geven we een verkeerde representatie van God. Wij moeten een ruimhartig bijbels antwoord geven. De verboden zijn er, maar dat is niet alles wat de Schrift zegt. Door de Bijbel worden we opgeroepen om de hele persoon te zien. Wij zijn zoveel meer dan onze seksuele mogelijkheden en verlangens. In de Schrift zien we hoe God genade en waarheid gebruikt om ons te veranderen naar heiligheid.

Toen Majorie voor het eerst een kerk binnen ging, had ze 40 jaar geleefd als een transseksueel, zich kledend en gedragend als een man. Nadat ze haar situatie aan de voorganger had verteld, vroeg hij haar zijn kerk te verlaten.

Colin zei: "Ik geloofde echt dat God niet kon een pervert liefde zoals ik.”

In de kerk hoorde Dennis mensen zeggen: "Alle homoseksuelen moeten ze maar inschepen en naar een ver land brengen - zij verdienen de hel!" Hij voelde zich veroordeeld door hun opmerkingen en hij had geen idee tot wie hij zich moest wenden om de hulp te krijgen die hij nodig had.

Reageren christenen en de kerk op de manier zoals Jezus dat deed?

Jezus sprak vriendelijk met de Samaritaanse vrouw en bood haar levend water aan, dat haar dorst werkelijk kon lessen. Jezus vertelde de op overspel betrapte vrouw dat Hij haar niet veroordeelde - en zij kon gaan en zondigde niet meer.

De wijze waarop Jezus genade en waarheid combineerde trok mensen naar Hem toe.

Hoe is dat met de kerk vandaag de dag?

De kerk heeft Jezus’ combinatie van genade en waarheid nodig. Wij moeten compassie hebben, maar zonder compromis. Wij moeten meevoelen met de strijd waar homoseksuelen doorheen gaan. Kijk hoe we kunnen reageren op de drie grote groepen die we kunnen onderscheiden: de groep van militante, van gemiddelde en van strijdende homoseksuelen. Iedere groep vraagt om een verschillende reactie van ons.

De militante groep

De militante groep komt het meest in de publiciteit en streeft op agressieve wijze een agenda na van onrechtvaardigheid en intolerantie. Ze zijn theatraal en zeer, zeer boos. Maar achter de woede van de militante strijder gaat een ongelooflijke pijn schuil. Deze strijdbaarheid vindt zijn oorsprong in pijn. De waarheid is dat zij verschrikkelijk verwond zijn door de kerk. Voorbeelden zoals hierboven beschreven komen maar al te vaak voor.

Homoseksuelen realiseren zich vaak al heel vroeg in hun leven dat anders zijn betekent pijn gedaan worden. Als de kerk veroordeling en verwerping over hen uitstort, dan trekken zij de conclusie: "Vergeet die kerk maar. Er moet een gemeenschap zijn die me wel accepteert. Ik zal het niet laten gebeuren dat iemand me ooit nog pijn doet vanwege een omstandigheid waar ik zelf geen invloed op heb."

Hoewel we ons niet moeten laten intimideren door de militante houding van homoseksuelen, evenmin mogen wij hen confronteren met onze eigen woede of pijn. Wij moeten hun pijn respecteren. Wij moeten eerlijk spreken en vechten. Wij moeten weigeren te worden wat zij zeggen dat we zijn: fanatici.

Rechtvaardige boosheid maakt krachtig, haat verlamt.

De middengroep

De middengroep streeft geen publieke agenda na. Maar zij willen in vrede leven, zoals ieder ander in deze samenleving. Zij willen een betekenisvolle bijdrage leveren aan onze samenleving en in de praktijk doen ze dat ook.

Jezus benaderde mensen door zich op hun geest te richten en hen uit te nodigen hun harten te openen voor de liefde van God. Hij concentreerde zich niet op hun zonden. Wij zouden Jezus’ voorbeeld moeten volgen. Heb oog voor de waarde die zij voor God hebben. Ontdek wat we gemeenschappelijk hebben. Heb hen van harte lief en laat God zijn transformerend werk (naar heiligheid) doen.

Ik verbleef een week bij een familielid, ze is lesbisch. Aan het einde van mijn verblijf zei ze: "Je kwam mijn wereld binnenwandelen. Je behandelde mij en mijn vrienden met respect. Wat jij hebt, dat heb ik ook nodig. Laat me alsjeblieft niet in de steek.” Zij bekrachtigde de les van Jezus dat wij ook vrienden van zondaars moeten zijn. Goddelijke vriendschap trekt mensen naar Jezus toe.

Zul je het op z'n tijd ongemakkelijk vinden om daarmee om te gaan?

Ja. Als je meer naar de homoseksuelen en hun gemeenschap toe trekt, loop je het risico niet begrepen te worden, of afgewezen te worden omdat het lijkt of je een compromis sluit. Dat was ook de ervaring van Jezus. Ik ben er zeker van dat Jezus het ook niet prettig vond om op 'een hoop gegooid te worden' met de prostituees waarmee hij bevriend was. Maar de beloning is dat mensen zich naar Jezus toe keren.

De strijdende groep

Religieuze mensen zeiden vaak tegen me: "Ik houd van je, maar ik houd niet van je gedrag." Ondanks al hun goede bedoelingen was alles wat ik alleen maar van hun kon horen: "Je bent waardeloos." Waarom konden zij niet zeggen: 'Ik houd van jou en God houd ook van jou.'

Toen God tot mij begon te spreken hoorde ik eenvoudig: "Ik houd van jou, Ik houd van jou." Dat was alles wat ik hoorde en ik was helemaal nergens meer. Wat kon ik nog anders zeggen dan: "God vergeef het me dat ik mijn leven zonder U geleefd heb." Wij moeten horen naar en antwoord geven op de diepere dingen. Geef je pogingen om hen te veranderen op. Je kunt hen niet veranderen. Maar blijf bidden en blijf echt om hen geven.

Reageer met ondersteuning op de strijder die zegt: "Ik wil wat God het beste vindt voor mijn leven." Er is werkelijk een wonder voor nodig. Zij zullen tegen de stroom in moeten zwemmen om de homoseksuele levensstijl te verlaten, met de homokerken en homobars en alle media die het homoleven verheerlijken. Maar God onthoudt de homoseksueel zijn genade en kracht niet.

Vaak denkt de homoseksueel dat als hij zich tot Jezus wendt, dat alle oude verlangens op slag verdwijnen. Zo werkt dat niet. Als die oude strijd er nog steeds is, dan komt een nieuwe angst naar boven. "Misschien is er wel helemaal niets veranderd?" Laten wij niet zijn zoals de vrienden van Job en zeggen: "Je bent niet echt opnieuw geboren."

Strijders kunnen gemakkelijk gedesillusioneerd raken als christenen steeds op een negatieve manier over homoseksuelen praten. Het is niet goed als we alleen maar tegen de zonde preken. We moeten reële alternatieven aanbieden en groepen waarin hen ondersteuning geboden wordt. Joe Dallas schrijft in zijn Boek A Strong Delusion: Confronting the Gay Christian Movement: 'Voorgangers spreken over het probleem in de samenleving, toch zijn er maar weinigen die eraan toevoegen: "Misschien is er wel iemand hier, die met deze zonde worstelt. Biedt weerstand - God zal met je zijn als je dat doet. En wij zullen ook naast je staan.'"

Iemand moet hen laten voelen dat ze belangrijk zijn en applaudisseren voor hun pogingen. Onderschat nooit de kracht van vriendschap. Heiliging komt door een ervaring van jou, ik en God.

Na haar laatste zelfmoordpoging ging Marjorie naar een kerk en hoorde een preek over de vrouw die de zoom van het kleed van Jezus aanraakte. "Als U vanavond niet iemand stuurt die me helpt, dan zal ik nooit meer naar U omkijken" bad ze. Toen ze wegging hoorde ze een stem: "Ik ben de vrouw van de voorganger. Kan ik je helpen?" Marjorie begon te huilen: "Ik kan het je niet vertellen, want dan zul je vragen om weg te gaan." De vrouw zei tegen haar: "God wil dat ik tegen je zeg dat Hij je kan bevrijden en je vrijmaken en dat Hij dat ook wil."

Marjorie begon te huilen. "Dat was de allereerste keer in mijn leven dat ik hoorde dat er hoop was - hoop voor mij." herinnert zij zich.

Dat gesprek vond 20 jaar geleden plaats en Marjories leven is sindsdien drastisch veranderd. Ze zegt: "God heeft mij niet alleen gered, maar Hij heeft genezing gebracht in elk deel van mijn leven."

Samenvatting

Antwoorden met goddelijk mededogen

Wij moeten meeleven met de strijd waar homoseksuelen doorheen gaan

Jezus was een vriend van zondaars

Ondersteun de vechters en moedig ze aan in al hun pogingen